Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες επιστρατεύουμε ευχές για μια καλύτερη χρονιά με την ελπίδα ότι ένα συνηθισμένο φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει άλλες 364 φορές τον ίδιο χρόνο, δηλαδή το ξημέρωμα μιας νέας μέρας, θα αλλάξει μαγικά τα όσα δυσάρεστα συμβαίνουν στις ζωές μας.
Βέβαια όταν γιορτάζεις με κάθε επισημότητα το επίσης φυσικό φαινόμενο της πλήρους περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο, είναι απολύτως λογικό -στο πλαίσιο της εορταστικής παραζάλης που ξεκίνησε μία εβδομάδα πριν- να εύχεσαι για κάτι που βαθιά μέσα σου ξέρεις πολύ καλά ότι είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί. Βέβαια, δεν αποκλείεται να έχεις μια καλύτερη χρονιά από την προηγούμενη αλλά αυτό είναι τόσο σχετικό και υποκειμενικό που μοιάζει σχεδόν με αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Θα έχεις μια καλή χρονιά αν πιστέψεις στ’ αλήθεια ότι είναι αλλά ξέρετε πολλούς που τα βάφουν μαύρα στις 31 Δεκεμβρίου ευχόμενοι να μη φύγει ποτέ ο παλιός ο χρόνος γιατί ήταν ουάου, τέλειος, γαμάτος; Είναι ανθρώπινη φύση. Ποτέ να μην είμαστε ευχαριστημένοι με τίποτα και να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για αλλαγές στον Θεό, τη μοίρα, την τύχη ή τις κοελιοϊκές δυνάμεις του σύμπαντος που συνωμοτούν για πάρτη σου. Παραβλέποντας φυσικά το αναμφισβήτητο -και επίσης φυσικό- γεγονός ότι καμία αλλαγή δεν είναι εφικτή εάν δεν την υλοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι - ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε.
Πάρτε για παράδειγμα την καθημερινότητά μας στην πολύπαθη αυτή γωνιά της Μεσογείου. Κάθε τι στραβό κι ανάποδο που μας δυσκολεύει τη ζωή οφείλεται κατά 50% στο κράτος (με την ευρύτερη έννοια) και το υπόλοιπο 50% σε μας που είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για τη δική μας σκατένια συμπεριφορά αλλά και τις επιλογές που συνθέτουν το κράτος (τεχνικά είμαστε υπεύθυνοι κατά 100% αλλά εκτός από εξωπραγματικό ακούγεται και εντελώς άδικο αν λάβουμε υπόψη ότι κάποιες από τις επιλογές μας γίνονται με τις καλύτερες των προθέσεων άσχετα εάν δεν μας βγαίνουν). Για το κυκλοφοριακό ναι μεν ευθύνεται η απουσία οράματος, τεχνογνωσίας, ρηξικέλευθης σκέψης και τόλμης αλλά στον δρόμο είναι η μαλακισμένη νοοτροπία μας που θέτει σε κίνδυνο τις ζωές μας. Γιατί κανένας φαρδύς δρόμος, έξυπνο φανάρι ή υπερσύγχρονο highway δεν θα έσωζε τους τέσσερις που θέρισε ο τύπος με το διπλοκάμπινο το ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς στη Λεμεσό.
Στα σόσιαλ, που πλέον αποτελούν τον καθρέφτη της κοινωνίας μας μόνο που ο εν λόγω καθρέφτης βρίσκεται σε τουαλέτα με χαλασμένο το καζανάκι, μαίνονται από culture wars και incel τοξικότητα μέχρι at right ρητορική μίσους και φασισμός πολιτικής ορθότητας. Ελάχιστοι από όλους αυτούς θέλουν να αλλάξουν πράγματα - οι περισσότεροι αγωνίζονται για τη διατήρηση της μπόχας. Η “διαφθορά” είναι η νέα τους καραμέλα. Γι’ αυτούς όλοι οι πολιτικοί, οι θεσμοί, οι δημοσιογράφοι είναι διεφθαρμένοι αλλά -μαντέψτε- τρέχουν πρώτοι να ψηφίσουν, να στηρίξουν και να κλικάρουν ό,τι πιο παρωχημένο, δυσλειτουργικό και κίτρινο κυκλοφορεί. Πάντα οι άλλοι είναι ο σκάρτοι, ποτέ οι δικές τους επιλογές. Με την ίδια λογική (ή ορθότερα εν απουσία της) ψήφισαν για νέο, φρέσκο και διαφορετικό τον... κύριο εκπρόσωπο του δεκάχρονου καθεστώτος Αναστασιάδη (κυριολεκτικά, ήταν το... πρόσωπο της διακυβέρνησης πρώτα ως κυβ. εκπρόσωπος και έπειτα ως ΥΠΕΞ) ενώ υπήρχαν ξεκάθαρες επιλογές χωρίς βαρίδια, ένοχο παρελθόν ή μυρωδιά ναφθαλίνης. Αλλά ο κόσμος προτίμησε το παλιό με (αποτυχημένο) μπότοξ γιατί κατά βάθος θέλει το “καινούργιο” να είναι ταυτόχρονα και οικείο. Δέκα μήνες μετά -μαντέψτε- γκρινιάζει ότι δεν άλλαξε τίποτα. Όπως δεν είπε ποτέ ο Αϊνστάιν “παραφροσύνη είναι να κάνεις διαρκώς το ίδιο πράγμα περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα” (η φράση είναι από ένα βιβλίο του 1983 και το γεγονός ότι ακόμα αποδίδεται στον γερο-Άλμπερτ είναι ενδεικτικό της διαδικτυακής κατάντιας).
Θέλεις να αλλάξουν τα πράγματα τη νέα χρονιά; Σταμάτα να εύχεσαι και επιτέλους πράξε. Δεν είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρεις ή ότι -αν συμβεί- η αλλαγή θα είναι για καλό (αλλαγή για έναν μπορεί να είναι το άλμα στο μέλλον, για κάποιον άλλο η επιστροφή στον Μεσαίωνα) αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσεις για αυτά που μπορείς να ελέγξεις. Για τα υπόλοιπα έχει ο Θεός, η μοίρα και το... σύμπαν. “Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο” όπως επίσης δεν είπε ποτέ ο Γκάντι, όμως βλέποντας κάτι μπετόστοκους γύρω μου αυτή η ρήση ακούγεται μάλλον σαν απειλή...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
• Με κίτρινη προειδοποίηση, καταιγίδες και χαλάζι ο καιρός - Τι μας επιφυλάσσει για τα Χριστούγεννα
• Αλκοόλ και οδήγηση: «Καμπανάκι» για την περίοδο Χριστουγέννων - Οι ποινές και οι τιμές
• Πώς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς ενοχές – Διατροφολόγος στο «Τ»
ΔΗΚΟ: Οι αντικομματικές συμπεριφορές, η τάση για φυγή και στο βάθος ο Οδυσσέας
Είναι γνωστό πλέον και κανείς δεν μπορεί να το κρύψει, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ότι στο ΔΗΚΟ επικρατεί μια ανησυχία εδώ και καιρό, λόγω των διαφορετικών και έντονων απόψεων που ακούγονται κυρίως από τρεις βουλευτές του κόμματος, για το κυπριακό. Χρίστος Ορφανίδης, Παύλος Μυλωνάς και Ζαχαρίας Κουλίας, είναι οι βουλευτές που βρίσκονται απέναντι στην ηγεσία του κόμματος σε ότι αφορά στον τρόπο που πολιτεύεται και στηρίζει την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Ακολουθήστε το Tothemaonline.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
